Kijk naar mijn leven om het delict heen

'Ik ben geboren in Syrië en op mijn elfde naar Nederland verhuisd met mijn ouders, broertje en zussen. Ik kreeg hulp van Levvel opgelegd door de rechter vanwege het voorbereiden van een overval. Ik deed het vooral om erbij te horen. Ik was al lange tijd de hele dag buiten met foute vrienden. Het gaf veel stress. Voor mijzelf, ik zou blijven zitten in de derde klas, en voor mijn familie, die maakte zich veel zorgen. Ik was er moe van.

'Ik wilde erbij horen.'

Er zijn twee mensen die mij nu helpen: IFA-coach Mohammed, hij werkt bij Levvel. Hij is op mij gericht en op mijn vrienden. Hij praat met mij en zegt dan: ‘Ik verplaats me nu in jou. Wat levert het jou op en wat kost het je?’ Ik deed het vooral om erbij te horen. Ook praatte ik nooit met mijn vader. En daar heeft Abdel bij geholpen, hij is systeemtherapeut bij Levvel. We zitten vaak met papa erbij en hij vraagt dan: ‘Wat vind je dat Omar goed doet en wat niet?’ Het praat makkelijker als er iemand bij zit. Ik weet van veel dingen helemaal niet wat mijn vader vindt. Via Abdel wordt dat duidelijk. Ik zag toen ook hoe verdrietig mijn vader was.

'Kijken naar mijn leven eromheen.'

Onze relatie is opener geworden. Andere hulpverleners vroegen alleen naar het delict: wat heb je precies gedaan, waarom? Dat heeft geen zin. Je komt niet dichter bij elkaar, je schaamt je alleen maar. En dan moest ik die gesprekken ook nog vertalen voor mijn vader. Dat deed ik natuurlijk maar half. Nee, het is beter om te kijken naar mijn leven om het delict heen.’