ervaringsverhaal wewerkennumetpictogrammen
Mijn verhaal
Salina (47) ouder

We werken nu met pictogrammen

Verhaal

'Al vanaf babyleeftijd merkten we dat er iets bijzonders aan de hand was met Ahmed. Hij sprak pas op zijn derde en liep met 2 ½ jaar. Bij Ahmed werd de diagnose verstandelijke beperking, autisme en ADHD gesteld. De opvoeding was zwaar. Hij luisterde niet en als er iets anders ging dan hij gewend was, werd hij enorm boos.

'We gebruiken pictogrammen. Dat werkt!'

Een jaar geleden, op zijn vijftiende, hebben we weer hulp gezocht bij Levvel. Hij deed zichzelf pijn en pakte anderen bij de haren, dus was niet te handhaven op het dagverblijf. Een IQ-test was niet mogelijk, maar het bleek dat wij hem nog steeds op een te hoog niveau aanspraken. Zijn begeleiders, mijn man en ik hebben daar gericht instructie over gehad. We gebruiken nu pictogrammen. Dat werkt!

De medicijnen zijn ook veranderd, daarmee is de agressie sterk verminderd. Hij is nog een keer onderzocht door een klinisch geneticus. Hij heeft het VCF syndroom; een stukje DNA ontbreekt op chromosoom 21. Toen vielen alle puzzelstukjes op hun plaats: verstandelijke beperking, autisme, ADHD, voedingsproblemen, spierslapte.

Het gaat nu veel beter met hem. Hij kan nog gewoon thuis blijven wonen en we hebben weer plezier met elkaar, want het is ook gewoon een heel lieve jongen!'